benedyktyn

Definicja

benedyktyn to członek katolickiego męskiego zakonu założonego w VI wieku we Włoszech przez św. Benedykta, kładącego nacisk na modlitwę i pracę, złożonego z kilkunastu niezależnych kongregacji, posługującego się zakonnym strojem w formie czarnego habitu, wielce zasłużonego dla rozwoju kultury europejskiej

Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)

• 163. jaką literą (religia): nazwy zakonów, bractw oraz ich członków
• 334. skracanie: nazwy zakonów po nazwisku (np. OSB)

Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)

• przymiotnik: benedyktyński

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: benedyktyn; benedyktyna; benedyktynach; benedyktynami; benedyktynem; benedyktyni; benedyktynie; benedyktynom; benedyktynów; benedyktynowi; benedyktyny