Wykładowca jest
performerem, bo jego celem jest zaangażowanie słuchaczy, wywołanie w nich określonych zmian poznawczych. Mówca nie tylko ma wykazać wkład w rozwój dyscypliny naukowej, ale także tak skonstruować wypowiedź, aby przestrzegała reguł metodologicznych obowiązujących w danym polu badawczym oraz zyskać akceptację odbiorców, przekonać ich, że podejmowany problem jest ważny, a badacz ma istotny wkład w rozwiązanie tego problemu.
Joanna Bielecka-Prus, Wykład jako performans. Performans jako wykład. Performatywne wymiary praktyki badawczej, „Zeszyty Naukowe KUL” 2014, nr 4, s. 33
„Żeby żyć, opowiadamy sobie historie”, pisała w XX wieku amerykańska dziennikarka Joan Didion. W XXI wieku kultura domaga się nowych opowieści i perspektyw. Pisarze nie są już wyłącznie twórcami, ale muszą być
performerami — uczestniczyć w platformach społecznościowych, nagrywać filmy i występować przed publicznością. Nie zaszkodzi też posiadać wyraziste poglądy.
wyborcza.pl, 18.04.2025