Definicja
kanclerz to w dawnej Polsce wysokiej rangi urzędnik, zajmujący się kancelarią i archiwum na dworze panującego, a także wieloma kwestiami wewnętrznymi państwa i jego polityką zagraniczną
Plan abonamentowy Pro w Dobrym słowniku można kupować na raty 0%!
W nim między innymi dostęp do rozbudowywanego Słownika interpunkcyjnego.
Szczegóły sprawdzisz tutaj.
kanclerz
1. kanclerz (dawniej)
Ciekawostki
Żona i córka kanclerza
W czasach nierównouprawnienia tytułem do tytułowania było stanowisko męża.
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kanclerz; kanclerza; kanclerzach; kanclerzami; kanclerze; kanclerzem; kanclerzom; kanclerzowi; kanclerzu; kanclerzy
2. kanclerz (dziś)
Definicja
kanclerz to szef rządu w Niemczech lub Austrii
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kanclerz; kanclerza; kanclerzach; kanclerzami; kanclerze; kanclerzem; kanclerzom; kanclerzowi; kanclerzu; kanclerzy
2.1. kanclerz (kobieta)
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 139. rzeczowniki, nazwy (grupy): żeńskie nazwy zawodów i stanowisk, feminatywy (np. architektka)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Kiedy upadał berliński mur, podobno siedziała w saunie. W biografiach kanclerz przytaczane są anegdoty, jak z ręcznikiem pod pachą wtapia się w tłum mieszkańców NRD przechodzących na drugą stronę.
Agnieszka Burzyńska, Anna Gilewska, Wprost, nr 2, 7–12 stycznia 2014, s. 14
Ale to były mrzonki. Hollande’owi nie udaje się nic, a Merkel wszystko. Pani kanclerz wygrała w cuglach i nie zamierza zmieniać swej polityki europejskiej.
Maciej Nowicki, Newsweek, 7–13.10.2013, nr 41, s. 55
Gramatyka
rzeczownik rodzaj żeński nieodmienny
formy w tabelce:
formy: kanclerz