Jedziemy do Gniewu czy do Gniewa?

Pójdźmy tropem słowników i źródeł poprawnościowych, dawnych publikacji, współczesnej prasy i na koniec uzusu lokalnego.

1. „Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części” z 2015 roku podaje wyłącznie zakończenie „-wu”. Tak samo „Wielki słownik ortograficzny PWN” (w kolejnych wydaniach). Ale, co ciekawe, opracowany na jego podstawie i wydany w 2004 roku „Słownik ortograficzny PWN” informuje:

Gniew (miasto) -wa (a. -wu)

Skąd ten wyłom? Otóż słowniki poprawnościowe tak właśnie oceniały wariantywność dopełniacza. W „Słowniku poprawnej polszczyzny” pod red. W. Doroszewskiego z 1973 roku przeczytamy „D. Gniewa, rzad. Gniewu”. Ta sama informacja powtarza się potem w kolejnych wydaniach „Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny PWN” pod red. A. Markowskiego.

2. Trudno sprawdzać dopełniacz od nazwy miasta w tekstach, ponieważ z wyników należałoby odsiać formy leksemu gniew. Niemniej