Jeszcze o interpunkcji wyrażeń predykatywnych Spójnik lub zaimek przed wyrażeniem predykatywnym

O interpunkcji w kontekście wyrażeń predykatywnych mówi wiele reguła interpunkcja: określenia predykatywne (np. dziecko, zmęczone, spało). Tu byśmy chcieli dopowiedzieć coś w kwestii takich przypadków jak w zdaniu poniższym:

(1) Wstał od stołu i(,) zapatrzony przed siebie(,) skierował się do wyjścia.

W nawiasy ujęliśmy te przecinki, których dotyczy problem. W teorii istnieją cztery możliwości zapisu:

(1a) Wstał od stołu i, zapatrzony przed siebie, skierował się do wyjścia.

(1b) Wstał od stołu i zapatrzony przed siebie, skierował się do wyjścia.

(1c) Wstał od stołu i, zapatrzony przed siebie skierował się do wyjścia.

(1d) Wstał od stołu i zapatrzony przed siebie skierował się do wyjścia.

Które są realne i które zalecamy? Otóż gdy przed wyrażeniem predykatywnym stoi spójnik lub zaimek, wówczas