118. Odniesienie zaimków w tekście (referencja)
Spis treści:
1. Słowo wstępu
Problematyka referencji zaimków w języku polskim, czyli ich odniesienia do wyrazów w tekście lub do elementów rzeczywistości, jest bardzo złożona. Reguła poniższa jest w zasadzie zalążkiem opisu, w którym zamieścić chcemy wyjaśnienie najczęstszych wątpliwości.
2. Odniesienie zaimka do zdania podrzędnego, a nie do zdania głównego
Chodzi tu o poprawność zdań w rodzaju
3. Odniesienie zaimka wprowadzającego zdanie podrzędne
Zaimek wprowadzający zdanie podrzędne odnosi się zwykle do ostatniego rzeczownika obecnego w zdaniu głównym. Dlatego za błędne składniowo uznaje się zdania takie jak poniższe:
4. Odniesienie zaimka do zdania głównego, a nie do zdania podrzędnego
Zaimek nie odnosi się tu do ostatniego po linii tekstu w lewo rzeczownika obecnego w zdaniu podrzędnym czy wtrąconym. To odwrotność sytuacji z punktu 2. Zobaczmy przykład:
5. Odniesienie zaimków typu siebie, niego, siebie samego
Przeanalizujmy następujące przykłady:
Pełna treść tej i 447 pozostałych reguł dostępna w abonamencie.