119
Tak zwane imiesłowy czynne przeszłe (osiwiały mężczyzna, przemoknięta kurtka)
imiesłowy
1. Od niektórych czasowników dokonanych tworzy się w języku polskim formy przymiotnikowe kończące się na -ły, zwane tradycyjnie imiesłowami czynnymi przeszłymi:
(1) zgnić — zgniły ‘taki, który zgnił’,
(2) wyblaknąć — wyblakły ‘taki, który wyblakł’.
W starszych gramatykach
2. Od niektórych czasowników z cząstką się pochodzą wyrazy (przymiotniki? imiesłowy?), których zakończenie jest tożsame z
3. Ciekawe, że przy nielicznych czasownikach możliwa jest
4. Omawiane tu wyrazy, zarówno tradycyjne imiesłowy przeszłe zakończone na -ły, jak i nietradycyjne imiesłowy przeszłe z punktów 2. i 3. traktujemy w dobrosłownikowym opisie gramatycznym jako
(1) zgnić — zgniły ‘taki, który zgnił’,
(2) wyblaknąć — wyblakły ‘taki, który wyblakł’.
W starszych gramatykach
2. Od niektórych czasowników z cząstką się pochodzą wyrazy (przymiotniki? imiesłowy?), których zakończenie jest tożsame z
3. Ciekawe, że przy nielicznych czasownikach możliwa jest
4. Omawiane tu wyrazy, zarówno tradycyjne imiesłowy przeszłe zakończone na -ły, jak i nietradycyjne imiesłowy przeszłe z punktów 2. i 3. traktujemy w dobrosłownikowym opisie gramatycznym jako
Pełna treść tej i 427 pozostałych reguł dostępna w abonamencie.
W cenie jednej kawy na miesiąc.
sprawdź